Lednickie miłości

„Idź i kochaj!” to hasło tegorocznego Spotkania Młodzieży Lednica 2000. Te słowa zostały skierowane do nas, do naszych braci i sióstr i tak naprawdę do każdego, kto te słowa usłyszał i przyjął do swojego serca.

Szczerze mówiąc, długa, siedmiogodzinna droga do tego magicznego miejsca zniechęcała od samego początku. Teraz już wiemy, że jednak było warto. Na Polach Lednickich, od razu poczuliśmy jak Jesteś i przemawiasz przez każdego człowieka, który przeszedł obok nas. We wszystkich zgromadzonych osobach widzieliśmy tylko jedno Oblicze – pełne miłości Oblicze Ojca. Dojechaliśmy na miejsce spotkania około 14:00. Jednak dopiero podczas Koronki do Bożego Miłosierdzia poczuliśmy prawdziwą moc wspólnoty. Wspólnoty, która zjechała się tam ze wszystkich zakątków Polski, a nawet najdalszych krańców świata. Wtedy, podczas rozważania Twoich słów zawartych w Dzienniczku Świętej siostry Faustyny, serca zostały całkowicie wypełnione Twoją miłością, a z oczu polały się łzy. Łzy dziecka, które kolejny raz ujrzało jak kładziesz Swoją przebitą gwoździem dłoń na ramieniu. Poczuliśmy dotyk miłości, tej która przytula i przygarnia w Swoje ramiona marnotrawnego syna, którym jest każdy z nas.

„Bez wody nie ma życia, bez wody nie przetrwasz. Nie masz wody - nie przeżyjesz. 
Jezus mówi do nas dzisiaj o darze, który nie jest opcjonalny (masz - to dobrze, nie masz - drugie dobrze).
Nie. Pan Jezus mówi o czymś, bez czego nie przeżyjesz, bez czego nie przetrwasz. To jest fascynujące, że gdy Jezus mówi o tym, czym nas chce karmić, to mówi o chlebie i wodzie. Chleb i woda. Jezus to chce nam dać. Nie daje nam ciastek - może czasami, ale tak naprawdę daje nam chleb i wodę: to, co jest konieczne, to, bez czego nie żyjesz. Musisz to dostać, bez tego będziesz martwy. To jest niesłychane wyzwanie tego wieczoru i tej Ewangelii. Jest przed nami taka Rzeczywistość, że dopiero, gdy ją otrzymam, będę mógł powiedzieć: "Wiem, że żyję. Teraz wiem, że żyję!". Ale możesz to tylko dostać! Nie możesz tego kupić, nie możesz na to zarobić, nie możesz wyprodukować.  Możesz tylko dostać to, dzięki czemu będziesz naprawdę żył. A bez tego będziesz martwy. Co to jest? O czym Jezus mówi? Mówi o miłości.”

W dzisiejszych czasach tak ciężko jest prawdziwie kochać. Tak trudno jest zaufać i wyjść z miłością do ludzi wokół. Kazanie biskupa Rysia było dopełnieniem tego, co chcieliśmy usłyszeć podczas tegorocznego spotkania. Jego spojrzenie na miłość było najlepszym, jakie mogliśmy usłyszeć i poznać. Nie mogliśmy znaleźć się tam przez przypadek. Nasza obecność na Lednickich Polach była wskazana, była wręcz niezbędna byśmy zrozumieli, że brak miłości to brak Ciebie. Brak Twojej obecności to brak jakiegokolwiek istnienia na tej Ziemi. Brak nas.

„Cały świat może wam powiedzieć, że jesteście bez sensu, że jesteście niepotrzebni, żeście się znaleźli na tym świecie przypadkowo. Cały świat wam może to powiedzieć, tylko nie Bóg.
Bóg za każdym razem mówi: chcę cię, kocham cię, potrzebuję cię.”

Chłonęliśmy Twoją miłość podczas całego pobytu na Polach Lednickich. Chłonęliśmy Twoją obecność, w każdym młodym modlącym się wokół. I wiedzieliśmy, że teraz czas na nas. Czas, byśmy zaczęli kochać Twoją miłością. Tą, która nie ocenia, nie analizuje wad i zalet. Miłością bezgraniczną- tą, którą Ty nas ukochałeś.